در صورت ابتلا به آرتروز زانو، پزشکان میتوانند انواع مختلفی از درمانها را برای تسکین علائم شما ارائه دهند. یکی از گزینهها تزریق دارو به زانو است. انواع مختلفی از تزریق وجود دارد و آنها بخش مهمی از درمان آرتروز زانو برای بسیاری از افراد هستند. تزریق میتواند به ویژه برای افرادی که به دلیل عوارض جانبی نمیتوانند از NSAID هایی مانند ایبوپروفن استفاده کنند، کمک کنده باشد.
آرتروز (OA) نوع شایع آرتریت است که اغلب بر روی زانوها تأثیر میگذارد. وقتی غضروف، پوشش لغزندهای که از استخوان در مفصل محافظت میکند، شکسته شود سطح استخوانها آسیب میبینند و باعث درد، تورم، سفتی و ناتوانی میشوند.
تزریق استروئید روشی با حداقل تهاجم است که میتواند درد ناشی از التهاب مفصل را به طور موقت تسکین دهد. علت درد مفاصل (آرتروز، آسیب، دژنراسیون) به خوبی درک نشده است. این روش دو هدف دارد. ابتدا میتوان از آن به عنوان یک آزمایش تشخیصی استفاده کرد تا ببیند که در واقع درد از مفصل ناشی شده است یا خیر. دوم، میتوان از آن به عنوان درمانی برای رفع التهاب و درد ناشی از بیماریهای مختلف استفاده کرد. تصمیم به تجویز استروئیدها همیشه به صورت فردی گرفته میشود. پزشک سن شما، میزان فعالیت بدنی و سایر داروهایی که مصرف میکنید را در نظر خواهد گرفت. پزشک همچنین اطمینان حاصل خواهد کرد که مزایا و خطرات احتمالی تزریق استروئید را درک کردهاید. انواع پزشکانی که تزریقات مفصلی را انجام می دهند شامل فیزیولوژیستها (PM&R) ، رادیولوژیستها، متخصصهای بیهوشی، عصب شناسان و جراحان هستند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک سلامت امید میتوانید با شماره تلفن 02166533245 تماس حاصل فرمایید.
فهرست مطالب
تزریق مفصل استروئید چیست؟
تزریق استروئید هم شامل کورتیکواستروئید (مثل تریامسینولون، متیل پردنیزولون، دگزامتازون) و هم یک ماده بیحس کننده (به عنوان مثال لیدوکائین یا بوپیواکائین) است. داروها به مفصل دردناک، داخل کپسول مفصل تزریق میشوند.
تزریق کورتیکواستروئید میتواند التهاب را کاهش دهد و هنگام تزریق مستقیم به زانوی دردناک موثر باشد. تسکین درد میتواند از روزها به سال ادامه یابد و به شما اجازه میدهد با فیزیوتراپی و یک برنامه ورزشی بیماری خود را بهبود داده و کنترل کنید.
چه کسی کاندید تزریق استروئید است؟
اگر درد شما ناشی از التهاب مفصل زانو است، ممکن است تزریق استروئید برای شما مفید باشد. به طور معمول، تزریق مفصل برای کسانی که به سایر درمانهای محافظه کارانه مانند داروهای ضد التهابی خوراکی، استراحت یا فیزیوتراپی پاسخ نمیدهند توصیه میشود.
تزریق مفصل استروئیدی که با استفاده از راهنماییهای فلوئوروسکوپی (اشعه ایکس) انجام میشود نباید روی افرادی که عفونت دارند، باردار هستند یا مشکل خونریزی دارند انجام شود. همچنین ممکن است فشار خون یا فشار چشم را برای بیماران مبتلا به گلوکوم به طور موقت بالا ببرد. شما باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
- اگر مبتلا به دیابت هستید، لازم است این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید زیرا تزریق استروئید میتواند سطح قند خون شما را برای چند روز پس از تزریق افزایش دهد. مهم است که بعد از تزریق استروئید میزان قند خون خود را کنترل کنید.
- اگر به بیماری به نام هموفیلی مبتلا هستید، یعنی خون شما به درستی لخته نمیشود، لازم است این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید زیرا ممکن است در معرض خطر خونریزی قرار بگیرید.
- مهم که دو هفته بعد از تزریق استروئید بیش از حد از زانوی خود استفاده نکنید. یک خطر کوچک وجود دارد که اگر بلافاصله پس از تزریق استروئید بیش از حد از مفصل خود کار بکشید، ممکن است به تاندون آسیب بزنید. تاندونها تارهای قوی هستند که عضلات را به استخوانها متصل میکنند.
- پس از این مدت، ادامه تمرینات ورزشی که توسط متخصص بهداشت خود به شما ارائه میشود مهم است. به آرامی شروع کنید و به تدریج میزان ورزشی را که انجام میدهید افزایش دهید.
اگر فیزیوتراپی برای شما تجویز شده است، فیزیوتراپیست به شما کمک میکند تعادل مناسب بین استراحت و ورزش را پیدا کنید.
قبل از درمان چه اتفاقی میافتد؟
پزشکی که تزریق را انجام خواهد داد، تاریخچه پزشکی شما و مطالعات تصویربرداری قبلی را بررسی میکند تا بهترین مکان برای تزریق را پیدا کند. آماده باشید تا هر سؤالی را که ممکن است در این قرار ملاقات داشته باشید بپرسید. بیمارانی که آسپرین و یا داروی رقیق کننده خون مصرف میکنند ممکن است نیاز داشته باشند که چندین روز قبل از عمل مصرف آن را قطع کنند. در مورد هرگونه دارو با پزشکان خود صحبت کنید، از جمله با کسی که دارو را تجویز کرده است و پزشکی که تزریق را انجام خواهد داد.
این عمل معمولاً در یک مجموعه خصوصی به روش سرپایی انجام میشود که به فلوروسکوپی دسترسی دارد. ترتیبی را اتخاذ کنید که کسی همراه شما باشد تا شما را از محل درمان به خانه ببرد.
در طول درمان چه اتفاقی میافتد؟
در روز انجام عمل از شما خواسته میشود فرم رضایت را امضا كنید، داروهایی را كه در حال حاضر مصرف میكنید لیست كنید و در صورت بروز هرگونه حساسیت به دارو آن را گزارش کنید. این روش درمان ممکن است 15-45 دقیقه طول بکشد و بعد از درمان دوره بهبودی آغاز میشود.
مرحله 1: بیمار را آماده کنید
بیمار روی میز اشعه ایکس قرار دارد. از بیحسی موضعی برای بیحس کردن ناحیه درمان استفاده میشود، بنابراین ناراحتی در طول عمل به کمترین میزان ممکن میرسد. در طول عمل بیمار بیدار و آگاه میماند تا به پزشک بازخورد بدهد. یک داروی آرام بخش با دوز پایین مانند Valium یا Versed معمولاً تنها دارویی است که برای این روش مصرف میشود.
مرحله 2: سوزن را وارد کنید
پزشک با کمک فلوروسکوپ (اشعه ایکس ویژه) سوزن توخالی را از طریق پوست و به ناحیهای که منشا درد است هدایت میکند. فلوروسکوپی به پزشک اجازه میدهد تا سوزن را در زمان واقعی بر روی مانیتور فلوروسکوپ مشاهده کند تا اطمینان حاصل شود که سوزن به محل مورد نظر میرود. برای تأیید محل صحیح سوزن، ممکن است کنتراست تزریق شود. در این مرحله ممکن است اندکی ناراحتی ایجاد شود اما بیماران بیشتر احساس فشار میکنند.
مرحله 3: دارو را تزریق کنید
هنگامی که سوزن به درستی قرار بگیرد، داروهای بیحسی و کورتیکواستروئیدی به کپسول مفصل تزریق میشوند. سپس سوزن برداشته میشود. بسته به محل درد ممکن است تزریق در یک یا چند مفاصل انجام شود.
بعد از درمان چه اتفاقی میافتد؟
اکثر بیماران میتوانند بلافاصله بعد از عمل قدم بزنند. بعد از مدت کوتاهی که تحت نظر قرار میگیرید، میتوانید از مطب خارج شوید. کسی باید شما را به خانه ببرد. بیماران به طور معمول روز بعد از تزریق فعالیت کامل خود را از سر میگیرند. درد اطراف محل تزریق ممکن است با استفاده از یخ و استفاده از داروی ضد درد ملایم (Tylenol) تسکین یابد.
ممکن است بخواهید در طی دو هفته آینده در دفتر یادداشت خود، میزان درد خود را ثبت کنید. ممکن است با کم شدن اثر داروی بیحسی و قبل از شروع کار کورتیکواستروئید، کمی افزایش درد مشاهده شود.
نتیجه تزریق کورتون چیست؟
اگر مفصلی که تحت درمان قرار گرفت منبع درد باشد، ممکن است از دو تا هفت روز پس از تزریق احساس تسکین درد مشاهده شود. ممکن است درد برای چند روز تا چند ماه تسکین یابد. این کار به شما امکان میدهد تا در فیزیوتراپی شرکت کنید. اگر تزریق مفید بود و مدتی بعد از تزریق درد شما عود کرد، ممکن است تزریق تکرار شود. اگر هیچگونه تسکین درد را تجربه نکردید، ممکن است لازم باشد سایر گزینههای درمانی را امتحان کنید.
خطرات تزریق استروئید چیست؟
کورتیکواستروئیدها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. برخی از آنها میتواند خطرناک باشد مانند خطر افزایش عفونت، افزایش وزن، زخم در دستگاه گوارش و خونریزی، پوکی استخوان، افزایش فشار خون و قند خون و مشکلات چشمی مانند آب مروارید و گلوکوم.
تزریق کورتیکواستروئیدها به طور مستقیم به یک مفصل به کاهش یا حذف این عوارض کمک میکند. با این حال برخی از خطرات خاص و غیرمعمول در روش تزریق مفصل وجود دارد که شامل موارد زیر هستند:
- آسیب به بافتهای مفصل، عمدتا با تزریقهای مکرر
- نازک شدن غضروف، پوشش لغزندهای که از استخوانهای موجود در مفصل محافظت میکند
- ضعیف شدن رباطهای مفصل
- التهاب بیشتر در مفصل ناشی از کورتیکواستروئید که متبلور شده است
- تحریک اعصاب توسط سوزن یا خود دارو
- عفونت مفصل
- سفید شدن یا نازک شدن پوست در محل تزریق
در صورتی که به عفونت در مفصل یا اطراف آن مبتلا باشید یا به هر یک از داروهای مورد استفاده حساسیت دارید، نباید این نوع درمان را انجام دهید. تزریق استروئید گاهی اوقات میتواند باعث تغییر موقتی در عادت ماهیانه زنان شود. آنها همچنین میتوانند باعث تغییر در روحیه افراد شوند، ممکن است احساس شما بسیار زیاد یا خیلی کم شود. این اتفاق ممکن است در صورت داشتن سابقه اختلال در خلق و خو بیشتر باشد. اگر نگران هستید، لطفاً در مورد این موضوع با پزشک خود صحبت کنید.
محدودیت در درمان آرتروز
اگرچه تزریق کورتیکواستروئید میتواند علائم آرتریت را کاهش دهد اما محدودیتهایی نیز در این زمینه وجود دارد. آنها نمیتوانند غضروف آسیبدیده را ترمیم یا پیشرفت آرتریت را کند کنند. تسکین آنها موقتی است. اکثر کارشناسان میگویند شما باید تزریق کورتیکواستروئیدها را بیش از هر سه یا چهار ماه یک بار انجام ندهید و بیش از حدود چهار تزریق در هر مفصل انجام ندهید.
اگر بعد از تزریق کورتون هنوز در مفصل زانوی خود احساس درد میکنید، در مورد سایر روشهای درمانی با پزشک خود صحبت کنید. بسته به مفاصل درگیر، سایر گزینه درمانی میتواند تعویض مفصل باشد.
آیا میتوانم به همراه تزریق استروئید داروهای دیگری مصرف کنم؟
با تزریق استروئید میتوانید داروهای دیگری مصرف کنید. با این حال اگر شما دارویی مصرف میکنید که خون را رقیق میکند و به عنوان داروی ضد انعقاد خون شناخته میشود (به عنوان مثال وارفارین) ، ممکن است نیاز به آزمایش خون داشته باشید تا مطمئن شوید خون شما خیلی رقیق نیست. این کار به دلیل وجود خطر خونریزی در مفصل است. لازم به ذکر است که اگر داروی ضد انعقاد خون مصرف میکنید به شما توصیه میشود قبل از تزریق استروئید، مقدار وارفارین خود را تنظیم کنید.
پلاسمای غنی از پلاکت: آیا میتواند به آرتروز زانو کمک کند؟
یکی دیگر از روشهای درمانی مورد توجه، پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) است. این کار نیاز به کشیدن نمونهای از خون شما و پردازش آن برای ایجاد مایعی دارد که حاوی مقدار پلاکت بالاتر از حد معمول است که به لخته شدن خون کمک میکند. سپس پزشک مایع را به داخل مجروح شما تزریق میکند. پلاکتهای موجود در خون شما حاوی مواد شیمیایی طبیعی هستند که به بهبودی صدمات کمک میکنند. پزشکان بیش از یک دهه با روش PRP مشکلات دیگر مانند آسیب تاندون را درمان میکردند.
با این حال، متخصصان هنوز اطلاعات کافی درمورد اینکه آیا این روش درمانی برای آرتروز زانو نیز مفید است یا نه، ندارند.
