روماتیسم مفصلی زانو و درمان بدون جراحی آن

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید شکلی از آرتروز است. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به سینوویوم (یک پوشش غشایی که مفصل زانو را احاطه کرده است) حمله کند. نتیجه این حمله التهاب و ورم کردن سینوویوم است که در نهایت می‌تواند غضروف و استخوان مفصل را از بین ببرد. در نهایت تاندون‌ها و رباط‌هایی که مفصل را نگه داشته‌اند نیز ضعیف و کشیده می‌شوند و مفصل به تدریج شکل و همترازی خود را از دست می‌دهد.

[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#74b2e9″]

روماتیسم مفصلی یک بیماری التهابی مزمن است که اگر در مراحل اولیه تشخیص داده و کنترل نشود، می‌تواند علاوه بر زانو مفاصل دیگر را نیز درگیر کند. در برخی افراد، این بیماری همچنین می‌تواند به طیف گسترده‌ای از سیستم‌های بدن آسیب برساند. به همین دلیل دکتر سعیدی معتقد است که توجه به علائم آرتریت روماتوئید بسیار مهم است و به منظور جلوگیری از بدتر شدن، فرد باید در مراحل اولیه بیماری به پزشک متخصص مراجعه کند.

دکتر سعیدی و همکاران وی با استفاده از روش‌های مختلف طب فیزیکی و حرکات اصلاحی؛ علائم روماتیسم مفصلی ازجمله التهاب، درد، تورم و سفتی عضلات را کاهش می‌دهند و بیماری را  کنترل می‌کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد برنامه‌های درمانی ما و اطمینان از اینکه کدام روش درمانی برای شما مناسب‌تر است؛ می‌توانید با ما تماس بگیرید و یک وقت ملاقات رزرو کنید.

شماره تماس: 02166533245 [/alert]

آناتومی

زانو مفصلی است که بین ران و قسمت پایینی ساق پا قرار گرفته و همانند یک لولا عمل می‌کند و برخی حرکات چرخشی را نیز انجام می‌دهد. زانو بزرگ‌ترین و یکی از پیچیده‌ترین مفاصل بدن است که اکثر وزن بدن را تحمل می‌کند؛ بنابراین وقتی زانو دچار آرتریت روماتوئید شود، حرکت کردن سخت و یا غیرممکن می‌شود و این یک ناتوانی بزرگ و قابل‌توجه است.

مشخصه‌های روماتیسم مفصلی زانو

زانو نیز همانند دیگر مفصل‌های بدن می‌تواند دچار آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی زانو شود. این بیماری می‌تواند منجر به درد جلوی زانو، درد پشت زانو، خشکی و سفتی زانو و تغییر شکل و بی‌ثباتی زانو شود. درد زانو معمولاً با فعالیت‌های شدیدی که دارای تحمل وزن هستند، شدت می‌یابد. درد زانو اغلب در موقع استراحت بروز می‌کند و در مراحل بعدی مانع خوابیدن فرد می‌شود.

عوامل خطر

زانو بیشتر از ران در معرض خطر ابتلا به بیماری روماتیسم زانو است. تقریباً 20 تا 30 درصد بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی، در ناحیه زانو دچار این بیماری هستند. عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش دهد عبارتند از:

• جنسیت. زنان بیشتر از مردان در خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی هستند.
• سن. روماتیسم مفصلی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در بین سنین 40 تا 60 سالگی آغاز می‌شود.
• سابقه خانوادگی. اگر عضوی از خانواده شما به روماتیسم مفصلی دچار باشد، ممکن است خطر ابتلا شما به این بیماری افزایش یابد.
• سیگار کشیدن. سیگار کشیدن خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش می‌دهد؛ به خصوص اگر یک استعداد ژنتیکی نیز برای توسعه این بیماری وجود داشته باشد. به نظر می‌رسد سیگار کشیدن شدت بیماری را نیز افزایش می‌دهد.
• قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی. اگرچه این دیدگاه به طور قطعی تأیید نشده است اما تحقیقات نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض موادی مانند آزبست و یا سیلیکا ممکن است خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش دهد. کارگرانی که در معرض گرد و غبار ناشی از فروپاشی مرکز تجارت جهانی هستند، احتمال ابتلا آنها به بیماری‌های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید بیشتر است.
• چاقی. به نظر می‌رسد افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند، تا حدودی بیشتر در خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی قرار دارند؛ به خصوص زنانی که در سن 55 سالگی یا کمتر از آن به این بیماری دچار می‌شوند.

علائم

علائم و نشانه‌های روماتیسم مفصلی عبارتند از:

• حساسیت به لمس، گرم و متورم شدن مفاصل
• خشکی مفصل که معمولاً در صبح‌ها و پس از عدم فعالیت تشدید می‌شود.
• خستگی، تب و کاهش وزن

حدود 40 درصد افرادی که به آرتریت روماتوئید زانو مبتلا هستند، علائم و نشانه‌هایی را تجربه می‌کنند که ربطی به زانو ندارد. آرتریت روماتوئید می‌تواند بسیاری از ساختارهای غیرمفصلی بدن را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به بیماری‌های مختلفی ازجمله: پوکی استخوان، بیماری‌های پوستی، چشمی، ریوی، قلب و کلیه‌ها شود.

تشخیص

تشخیص بیماری آرتریت روماتوئید در مراحل اولیه مشکل است، زیرا علائم و نشانه‌های اولیه طوری هستند که می‌توانند نشانگر بیماری‌های دیگر نیز باشند. هیچ‌گونه آزمایش خون یا یافته فیزیکی وجود ندارد که تشخیص وجود این بیماری را قطعی کند. دکتر سعیدی در معاینه فیزیکی تورم، قرمزی و گرمی مفاصل را بررسی می‌کند. او همچنین عکس‌العمل غیرارادی و قدرت عضلانی شما را نیز بررسی می‌کند.

آزمایش خون اغلب افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید دارای نرخ بالای رسوب گلبول‌های قرمز خون (ESR) یا پروتئین واکنشگر با ماده (C (CRP هستند؛ که این می‌تواند نشان‌دهنده وجود یک فرایند التهابی در بدن باشد. دیگر آزمایش‌های رایج خون به دنبال فاکتور روماتوئید و آنتی‌بادی‌های ضدحلقوی پپتیدی سیترولینه (anti-CCP) هستند.

آزمایش‌های تصویربرداری ممکن است پزشک برای پیگیری میزان پیشرفت آرتریت روماتوئید در طول زمان، تست اشعه ایکس را به شما توصیه کند. تست‌های ام آر آی و اولتراسوند می‌توانند به پزشک کمک کنند تا شدت بیماری را مشخص کند.

درمان

فیزیوتراپی

درمانگر فیزیکی می‌تواند تمریناتی را آموزش دهد که انعطاف‌پذیری مفاصل شما حفظ شود و در درمان روماتیسم پا موثر باشد . همچنین ممکن است درمانگر فیزیکی راه‌های جدیدی برای انجام وظایف روزانه به شما یاد دهد، طوری که فشار کمتری به مفاصل وارد شود. استفاده از دستگاه‌های کمکی می‌تواند فشار وارده به مفاصل دارای درد را کاهش دهد.

داروها

داروها می‌توانند در مراحل اولیه بیماری آرتریت روماتوئید، درد را کاهش دهند و سرعت پیشرفت تخریب مفاصل را آهسته‌تر کنند.

بریس‌ها (زانوبندهای طبی)

استفاده از دستگاه‌ها و ابزارهای محافظتی ازجمله بریس‌ها یا باندهای الاستیکی می‌تواند مفصل را محافظت کند، به آن ثبات بدهد و میزان تحرک زانو را بهبود بخشد.

طب سوزنی

طب سوزنی با قرار دادن سوزن‌هایی در نزدیکی عصب‌های زانو، می‌تواند التهاب و فشار وارده بر عصب‌ها که ناشی از بیماری روماتیسم مفصلی است را کاهش دهد.

الکترودرمانی

استفاده از پالس‌های مغناطیسی و تحریک الکتریکی عصب‌ها به صورت ماوراء پوستی (TENS)، نیز می‌تواند در تسکین درد زانو مفید باشد. این دستگاه‌ها با روش آزاد کردن یک جریان الکتریکی خفیف از روی پوست که به نوبه خود باعث تحریک عصب‌ها می‌شود، کار می‌کنند. این جریان الکتریکی با افزایش گرما سرعت گردش خون را افزایش می‌دهد و فرایند بهبودی را شتاب می‌بخشد.

آب‌درمانی

آب‌درمانی نوعی ورزش در آب است که ممکن است برای کاهش درد مفید باشد. آز آنجا که آب فشار وارده بر مفاصل را کاهش می‌دهد، شما در آب می‌توانید حرکات ورزشی را راحت‌تر انجام دهید. بهترین برنامه آب درمانی برای روماتیسم مفصلی، راه رفتن در آب است.

تمرینات فیزیکی

هنگامی که روند تخریب مفصل زانو آغاز شد، هیچ ورزش معینی وجود ندارد که بتواند این روند را متوقف کند یا از پیشرفت تغییر شکل و تخریب مفصل جلوگیری کند. انجام تمرینات دامنه حرکتی و فعالیت‌های تحمل وزن به طور منظم، نقش مهمی در حفظ قدرت عضلات و ظرفیت هوازی بدن (قلب و ریه) دارند و به جلوگیری از گسترش پوکی استخوان کمک می‌کنند.

حرکت‌درمانی شامل ورزش‌های ملایم و ترکیبی از حرکات کششی همراه با تنفس عمیق است. اگر این حرکات توسط یک مربی آگاه آموزش داده شود، کاملاً ایمن و بدون خطر هستند. به یاد داشته باشید که حرکاتی که باعث بروز درد می‌شوند را هرگز انجام ندهید.